ข้อคิดจากไอน์สไตน์

 

 

เรื่อง ข้อคิดจากไอน์สไตน์

ในห้องเรียนวันหนึ่ง ไอน์สไตน์ถามนักเรียนว่า “มีคนซ่อมปล่องไฟสองคนกำลังซ่อมปล่องไฟเก่า พอพวกเขาออกมาจากปล่องไฟ ปรากฏว่าคนหนึ่งตัวสะอาด อีกคนตัวเลอะเทอะเต็มไปด้วยเขม่า ขอถามหน่อยว่า คนไหนจะไปอาบน้ำก่อน” 

นักเรียนคนหนึ่งตอบว่า “ก็ต้องคนที่ตัวสกปรกเลอะเขม่าควันสิครับ”
ไอน์สไตน์พูดว่า “งั้นเหรอ คุณลองคิดดูให้ดีนะ คนที่ตัวสะอาดเห็นคนที่ตัวสกปรกเต็มไปด้วยเขม่าควัน เขาก็ต้องคิดว่าตัวเองออกมาจากปล่องไฟเก่าเหมือนกัน ตัวเขาเองก็ต้องสกปรกเหมือนกันแน่ๆเลย ส่วนอีกคนเห็นฝ่ายตรงข้ามสะอาด ก็ต้องคิดว่าตัวเองก็สะอาดเหมือนกัน ตอนนี้ผมขอถามพวกคุณอีกครั้งว่า ใครที่จะไปอาบน้ำก่อนกันแน่”

นักเรียนคนหนึ่งพูดขึ้นมาด้วยความตื่นเต้นว่า “อ้อ! ผมรู้แล้ว พอคนตัวสะอาดเห็นอีกคนสกปรก ก็นึกว่าตัวเองต้องสกปรกแน่ แต่คนที่สกปรกเห็นอีกคนที่สะอาด ก็นึกว่าตัวเองไม่สกปรกเลย ดังนั้นคนที่ตัวสะอาดต้องวิ่งไปอาบน้ำก่อนแน่เลย ถูกไหมครับ”

ไอน์สไตน์มองไปที่นักเรียนทุกคน นักเรียนทุกคนต่างเห็นด้วยกับคำตอบนี้
ไอน์สไตน์ค่อยๆพูดขึ้นอย่างมีหลักการและเหตุผล “คำตอบนี้ก็ผิด ทั้งสองคนออกมาจากปล่องไฟเก่าเหมือนกัน จะเป็นไปได้ไงที่คนหนึ่งสะอาด อีกคนหนึ่งจะสกปรก นี่แหละที่เขาเรียกว่า ตรรกะ ” 

เมื่อความคิดของคนเราถูกชักนำจนสะดุด ก็จะไม่สามารถแยกแยะและหาเหตุผลแห่งเรื่องราวที่แท้จริงออกมาได้ นั่นคือ “ตรรกะ”

จะหาตรรกะได้ก็ต้อง
กระโดดออกมาจาก “พันธนาการของความเคยชิน” 
หลบเลี่ยงจาก “กับดักทางความคิด” 
หลีกหนีจาก “สิ่งที่ทำให้หลงทางจากความรู้จริง” 
ขจัด “ทิฐิแห่งกมลสันดาน”
จะหาตรรกะได้ก็ต่อเมื่อคุณต้องสลัดหมากทั้งหมดที่เขาจัดฉากวางล่อคุณไว้

เครดิต: Forward Mail